تحلیل هستی شناسانه اربعین انقلاب اسلامی و ورود به گام دوم بر اساس حکمت صدرایی

بررسی گام دوم انقلاب اسلامی با روش حکمت صدرایی به معنای پی‌جویی ابعاد تکوینی تفکیک گام نخست از گام دوم انقلاب اسلامی است. بر این اساس مقاله درصدد است به این سؤال پاسخ دهد که آیا تفکیک گام دوم از گام نخست صرفاً یک تقسیم اعتباری است که بر اساس برخی اغراض اجتماعی و سیاسی صورت گرفته است یا فراتر از یک تقسیم اعتباری، نشان از ورود حقیقی حیات اصیل انقلاب اسلامی به مرحله‌ای جدید دارد؟ برای پاسخ به این سؤال ابتدا به توضیح هستی‌شناسانه این مسئله پرداخته می‌شود که در سلوک عرفانی، مداومت چهل روزه بر یک رفتار آثار تکویی خاصی دارد و موجب تبدیل شدن حال به ملکه می‌شود. سپس با استفاده از حد وسط «اصالت جامعه» تلاش می‌شود اثر تکوینی اربعین سلوکی را فراتر از یک سلوک فردی در مورد یک حیات اجتماعی نیز تشریح و در نهایت اثبات کنیم که انقلاب اسلامی با مداومت چهل ساله بر روح جمعی انقلابی و اسلامی خود، به لحاظ تکوینی وارد مقطعی جدید از حیات اجتماعی خود شده که دارای آثار وجودی متفاوت است که بر اساس آن می‌توان عمق راهبردی توصیه‌های مقام معظم رهبری در بیانیه گام دوم را بهتر درک کرد.