تأثیر انقلاب اسلامی بر قطبب بندی نظام بین الملل و چشم انداز پیش رو

انقلاب اسلامی علاوه بر آنکه محیط داخلی ایران را متأثر کرد و باعث ایجاد یک نظام سیاسی در ایران بر پایه ارزش‌های اسلامی شد، به دلیل ماهیت فرامرزی و فراملی‌اش، محیط بین‌الملل را نیز تحت تأثیر قرار داد. این مقاله با استفاده از روش کتابخانه‌ای برای گردآوری داده‌ها و روش توصیفی‌ـ تحلیلی برای تحلیل یافته‌ها، به دنبال بررسی تأثیر انقلاب اسلامی بر قطب‌بندی نظام بین‌الملل و ارائه تصویری از آینده پیش رو است. یافته‌های مقاله نشان می‌دهد صدور انقلاب اسلامی باعث شکل‌گیری سه حوزه ژئوپلیتیکی و ژئوکالچری «ام‌القری» (جمهوری اسلامی ایران)، «اسلامی» و «مستضعفین» شده است. نظام سلطه در مسیر مقابله با انقلاب اسلامی و حوزه‌های ژئوپلیتیکی و ژئوکالچری آن، چهار کیان ژئوپلیتیکی و ژئوکالچری «صهیونیسم»، «تکفیر»، «ارتجاع» و «استکبار» را شکل داد و به این ترتیب دو قطب اصلی «نظام اسلامی» و «نظام سلطه» در صحنه نظام بین‌الملل شکل گرفت. در حالی که نظام سلطه با رویکرد هژمونیک و اتکا به منابع قدرت مادی و استفاده از دیپلماسی تزویر (اغوا)، تهدید و تطمیع، تحقق «نظم نوین استکباری» را دنبال می‌کند، نظام انقلابی با اتخاذ رویکرد ضد هژمونیک و با اتکا به نظم ایده‌محور و کاربست دیپلماسی عترت‌گرا و دیپلماسی وحدت‌گرا در جهان اسلام و دیپلماسی فطرت‌گرا در جوامع غیر مسلمان، به دنبال تحقق «نظم نوین انقلابی» است.