گام دوم انقلاب اسلامی و چالش میکروقدرتها در عراق

سقوط رژیم بعث در عراق، در بعد نظری این احتمال را تقویت ‌کرد که گروه‌های اسلام‌گرای شیعه قادر خواهند بود با کاربست آموزه‌های انقلاب اسلامی در روند بازسازی ساختار عراق، نخستین دولت متحد جمهوری اسلامی ایران را تشکیل دهند. اما عراق جدید که به‌واسطه اشغال از کنترل رژیم بعث خارج شده بود، بیش از هر چیز تحت تأثیر روندهای ایجادشده از سوی امریکا قرار داشت که در رأس آن فروپاشی ساختار و آثار خلأ قدرت ایجادشده در عراق بودند. بنابراین سقوط رژیم بعث در عراق ازیک‌سو شرایط ورود هم‌پیمانان شیعه ایران به روند دولت‌سازی را فراهم ساخت و از سوی دیگر احتمال پدیدار شدن چالش‌هایی درباره دولت‌سازی بر مدار الگوی انقلاب اسلامی در ایران را پدید آورد. به‌نظر می‌رسد با عطف به فراز هفتم از بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی که برداشتن گام‌های استوار در آینده را مستلزم شناخت درست گذشته کرده است، شناخت صحیح روندهای واقعی در عراق جدید اقدامی ضروری برای پیشبرد سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در گام دوم انقلاب اسلامی شمرده می‌شود. باتوجه‌به این روند، مقاله حاضر به دنبال پاسخ به این پرسش خواهد بود که سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در تراز گام دوم انقلاب اسلامی با چه چالش‌هایی در عراق روبه‌روست؟ این مقاله بر این فرضیه استوار است که ترکیبی از میکروقدرت‌های قومی، بین‌قومی و تحمیلی چالش‌های اصلی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در عراق هستند. در این مقاله تلاش بر این است که با استفاده از روش‌ تجزیه‌وتحلیل روند،^[1] روندهای جاری در عراق جدید، چالش‌های برآمده از آنها و دلایل این چالش‌ها استخراج شوند.



[1]. Trend Analysis.