گام دوم انقلاب و فرصت های اقتصادی جمهوری اسلامی ایران در امریکای لاتین

امریکای لاتین یکی از مناطق مهمی است که منابع و ذخایر زیرزمینی و روزمینی فراوان و متنوع دارد که در طول تاریخ مورد توجه و طمع قدرت‌های جهانی اعم از استعمار کهنه، نو و فرانو بوده است. در میان قدرت‌های سلطه‌گر، ایالات متحده از زمان طرح دکترین مونرو، این منطقه را حیاط‌خلوت خود خوانده و همواره کوشیده است از ورود و بازیگری سایر کشورها در این منطقه ممانعت کند. روابط جمهوری اسلامی ایران با امریکای لاتین قدمتی بیش از یک‌صد سال دارد، اما پیش از پیروزی انقلاب اسلامی روابط ایران با آن منطقه در دایره نظام دوقطبی و ملاحظات خاص قطب غرب تنظیم می‌شد. بنابراین تحول خاصی در روابط ایران با کشورهای منطقه مشاهده نشد. با پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی; و اتخاذ سیاست «نه شرقی نه غربی»، روابط ایران با کشورهای منطقه وارد مرحله جدیدی شد. این روابط از زمان به قدرت رسیدن چاوز در ونزوئلا در اواخر دهه 1990 و هم‌زمان پیروزی خاتمی در ایران آغاز شد و در دوره احمدی‌نژاد اوج گرفت و منجر به بستن قراردادهای مهمی شد. اما در دوره روحانی این روابط به پایین‌ترین سطح رسید. پرسش اصلی مقاله حاضر این است که فرصت‌های اقتصادی و بازرگانی پیش روی جمهوری اسلامی ایران در امریکای لاتین کدام‌اند.