نسبت سنجی هزینه های مقاومت و تسلیم ملت ها در مقابل نظام سلطه

پرسش فراروی تحقیق  توصیفی-تحلیلی حاضر این بود که در تقابل با عوامل بازدارندۀ نظام سلطه در مسیر تعالی زندگی فردی و اجتماعی انسان، هزینه‎های مقاومت بیشتر بوده یا هزینه‎های تسلیم؟ انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی ایران به‎عنوان محور اصلی و حامی مقاومت و  قدرت‎یابی و نضج‎گیری محور مقاومت اسلامی در عرصه‎های فرهنگی، امنیتی، نظامی، علمی، فنی، اقتصادی و هم‎افزایی قدرت در آن‎ها و مبتنی بر رویکرد هستی‎شناسانه از طریق فعالیت‎های شبکه‎ای، علایق و شوق فراگیر به مقاومت و شکل‏گیری هسته‎های جدید، نظام سلطه و متحدانش را با تمام توانمندی‎های دیپلماتیک، رسانه‎ای، مالی، اطلاعاتی-امنیتی و نظامی عاجز نموده و هیمنه و اسطورۀ شکست ناپذیری آن‎ها را با چالش جدی مواجه ساخته است.
آگاهی در حال افزایش ملت‎ها نسبت به حقوق خود و استقلال در تعیین حق سرنوشت خویش هم از دستاوردهای این پدیده است که در مقایسه با هزینه‎های آن به مراتب کمتر از هزینه‎های مقاومت است، از سوی دیگر در مقایسه با هزینه‎های سازش با دشمن که بیان شد، به لحاظ کیفی (حیثیتی، شرافتی و...) به‎قدری ناچیز است که قابل مقایسه نیست. مبتنی بر رویکرد هستی‎شناسانه در مواردی هم که نرمش قهرمانانه به‎منظور مدیریت صحنه اتخاذ شده، دست‎کم چیزی شبیه بازی حاصل جمع غیر صفر با تفاضل بالا به نفع مقاومت بوده است. ضمن اینکه تعیین موضع‌گیری‌ها صحیح، به‌جا، به‎اندازه و به‎هنگام در مقابل رقیب، همچنان تهدیدها را به فرصت  تبدیل کرده و زمینه‌های جدیدی برای بسط و توسعۀ قدرت ایجاد می‌کند.
در این راستا الگوی مقاومت در هر حوزه‌ای که مردم آن جامعه به زیور روحیۀ مقاومت آراسته می‎شوند، تجمیع و تألیف اراده‎ها برای تعالی جامعه تبدیل به گفتمان غالب شده و در حیات اجتماعی بروز و ظهور بیشتری پیدا خواهد کرد. بخش‌های متناظر با آن حوزۀ مقاومت نیز این تجربیات ارزشمند را برای رشد و تعالی خود مطلوب دانسته و بومی‎سازی می‎نمایند و ایدۀ مقاومت متناسب با شرایط، بازتولید، تکثر کوثری و تنوع شکلی پیدا می‎کند.