نقشۀ راه اخراج آمریکا از غرب آسیا؛ با تأکید بر جغرافیای محور مقاومت و عراق

موقعیت ژئوپلیتیک، ژئواستراتژیک، ژئواکونومیک و ذخایر عظیم انرژی، از مهم‌ترین عواملی هستند که باعث اهمیت منطقۀ غرب آسیا شده‎اند؛ ازاین‎رو، هرکدام از بازیگران و سازما‌ن‌های بین‌المللی، منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای، برای توسعۀ نفوذ و حضور در غرب آسیا به رقابت پرداخته و درصدد دستیابی به منافع و اهداف خاص خود در منطقه هستند. با ترسیم جغرافیای سیاسی منطقۀ غرب آسیا به صورت امروزی در جنگ‌های جهانی اول و دوم، قدرت‌های غربی منافع و برنامه‏های خود را همواره به پشتوانۀ حضور نیروهای نظامی تأمین و اجرا کرده‎اند.
از‎این‎رو، امروزه عدم حضور نیروهای نظامی فرامنطقه‎ای در غرب آسیا به موضوع مهمی برای محور مقاومت تبدیل شده و ترسیم نقشۀ راه اخراج نیروهای نظامی از غرب آسیا، مهم‎ترین مقوله به شمار می‎رود که نیاز به بررسی زوایا و ابعاد آن، به‎ویژه کمیت و کیفیت حضور نیروهای یادشده، در این منطقه دارد. از آنجا که عراق به‎عنوان نقطۀ آغاز اخراج نیروهای آمریکایی اهمیت بیشتری پیدا کرده است، این مهم را به صورت خاص می‏توان در کانون توجه قرار داد.
البته در دورۀ کنونی، نحوۀ شکل‏بندی کنش‏های آمریکا در دورۀ ریاست جمهوری ترامپ، ضرورت بررسی اخراج نظامیان آمریکایی از منطقه را برای محور مقاومت دوچندان می‏کند. انگارۀ مسلط «قدرت محوری» در نگاه آمریکایی‎ها به بازیگران منطقه به حدی است که می‏تواند بازیگران غیر همسو با آمریکا در محور مقاومت را به این درک برساند که به موازات «بازدارندگی» و «موازنۀ تهدید»، باید موضوع اخراج آمریکا از غرب آسیا را به مثابۀ یک دغدغه و شمشیر داموکلس بر سر دولتمردان آمریکایی در دستور کار قرار دهند. می‎توان به ضرس قاطع گفت که معطوف به تلاش‎ها در این راستا، ایجاد چالش و بحران برای تضعیف و براندازی کشورها و بازیگران همسو با طیف محور مقاومت، در مرکز توجه و کانون تفکرات و تصمیمات جبهۀ مقابل قرار دارد.
از این دیدگاه، در اسن پژوهش تلاش شده است با تجزیه و تحلیل براساس داده‎های جدید و واقعیت‎های میدانی، گوشه‎ای از زوایای پنهان این موضوع، مطالعه و بررسی شده و نقشۀ راهی برای اخراج نیروهای آمریکایی در منطقه ترسیم شود.