مرجعیت زبان فارسی؛ راهبرد عزتمندی انسان در جامعۀ ایرانی- اسلامی با تأکید بر بیانیۀ گام دوم انقلاب

آگاهی از داشته‌ها احساس خودباوری و اعتمادبه‌نفس انسان را تقویت می‌کند. خودباوری در مرتبۀ بالای خود ایجاد عزت و استقلال می‌کند. انسان طالب عزتمندی و استقلال است. دین اسلام برای عزت و اعتبار هر مسلمان ارزش قائل است و سلطه‌پذیری و خودباختگی و وادادگی در مقابل کفار و بیگانگان را مذموم می‌شمارد.
انقلاب اسلامی طلوع کرد تا عزت و شرافت لکه‌دارشدۀ ایرانیان مسلمان را بهبود بخشد و عظمت و شکوه قرن‌های ازدست‌رفته‌ای را که تمدن ایرانی–اسلامی طلایه‌دار آن بود دوباره احیا کند. اصلی‌ترین شعار برای بازیافت عزت انسان ایرانی، باور «ما می‌توانیم» بود و این همان «خودآگاهی» است که نویدبخش «عزت» است.
انقلاب اسلامی موتور پیش‌ران علمی کشور شد و تلاش کرد حقارت ناشی از وابستگی علمی را به سروری و آقایی علم در جهان مبدل سازد. گام‌های موفق در تولید و پیشرفت علم تحسین دشمنان و بدخواهان را هم برانگیخت.
رهبر حکیم و فرزانۀ انقلاب به مناسبت‌های گوناگون و مکرر بر تولید دانش بومی، مرجعیت و پیشرفت علمی تأکید داشتند و دارند. دورنمایی که ایشان ترسیم می‌کنند رسیدن به نقطه‌ای است که دیگران برای آموختن دانش نو ایرانی، مجبور به فراگرفتن زبان فارسی باشند و این یعنی رسیدن به مرجعیت علمی و مرجعیت زبانی.
اقتدار علمی منجر به عزت علمی می‌شود و عزت علمی مقدمۀ مرجعیت علمی است و مرجعیت علمی مرجعیت زبان فارسی را به همراه خواهد داشت و حلقه‌های پیوستۀ این زنجیره، در صورت هماهنگی و ارائۀ عملکرد مطلوب، عزتمندی انسان را که مطلوب اسلام و قرآن است رقم خواهند زد.
خودباوری، امید، پشتکار، اعتقاد به اصل عزتمندی و استقلال انسان، توجه به داشته‌های علمی و... مؤلفه‌های مندرج در بیانیۀ گام دوم انقلاب است. همۀ این موارد از اصول و شروط لازم برای تحقق مرجعیت علمی و مرجعیت زبان فارسی هستند.
این تحقیق با روش توصیفی و تحلیلی به بررسی امکان عزتمندی انسان در پرتو مرجعیت زبان فارسی پرداخته و در اثنای تحقیق، همواره به بیانیۀ گام دوم توجه کرده است.